
گلاسه گیلاس، نوستالژی دوستداشتنی
یادتون میاد اون روزای گرم تابستونی که با ذوق میرفتیم کافهی سر کوچه، یه گلاسه گیلاس سفارش میدادیم و با قاشق کوچیکش هی بستنی و شربتشو قاطی میکردیم؟ اون طعم شیرین و خنک که با عطر گیلاس قاطی میشد، انگار یهو ما رو میبره به دنیای بچگیمون. گلاسه گیلاس فقط یه دسر نبود، یه جور نوستالژی زنده بود که هنوزم فکرش دهن آدمو آب میندازه. تو این مقاله میخوام ببرمتون به همون روزا، به اون حس و حال قشنگش، و بگم چرا این دسر ساده هنوزم تو قلبمون یه جای ویژه داره.
تاریخچه گلاسه گیلاس
حالا فکر نکن گلاسه گیلاس یه چیز تازهبهدورانرسیدهست که یهو از یه کافه شیک سر درآورده! نه بابا، این دسر قصهش برمیگرده به خیلی وقت پیش. میگن اصلاً ایدهی اصلی این جور دسرها از آمریکا شروع شد، اونم تو دهههای ۱۹۴۰ و ۵۰ که کافهها و بستنیفروشیها حسابی گل کرده بودن. اون موقعها بهش میگفتن «آیسکریم فلوت»یا یه همچین چیزایی، که یعنی بستنی رو میریختن تو لیوان و روش یه شربت خوشمزه میزدن. حالا این گیلاسش از کجا پیداش شد؟ خب، شربت گیلاس از قدیمالایام تو اروپا و آمریکا طرفدار داشت، چون هم رنگش قشنگ بود هم طعمش به بستنی وانیلی خیلی میچسبید. کمکم این ترکیب بستنی و شربت گیلاس شد یه پای ثابت مهمونیها و دورهمیها. تو ایران خودمونم که دیگه گلاسه یه جورایی از دهههای ۵۰ و ۶۰ شمسی تو کافههای قدیمی و بستنیفروشیها پیداش شد. اون موقعها که نه فستفود بود نه این همه دسرای عجیبغریب، یه گلاسه گیلاس با اون لیوان بلند و قاشق درازش خودش یه تفریح بود! بعضیا یادشونه که مامانبزرگشون تعریف میکرده که با خالههاش میرفتن کافه نادری یا رستورانای قدیمی، یه گلاسه سفارش میدادن و تا ساعتها با هم گپ میزدن. انگار این دسر ساده یه جور بهونه بود برای دور هم بودن و حال خوب پیدا کردن. هنوزم تو خیلی از کافهها یا خونهها یه نسخه خونگی ازش درست میکنن و همون حس نوستالژی رو زنده نگه میدارن.
چطوری گلاسه گیلاس درست کنیم؟
خب، درست کردن گلاسه گیلاس تو خونه اصلاً کار سختی نیست، فقط یه کم ذوق و چندتا چیز ساده میخواد. اول از همه برو سراغ بستنی وانیلی، چون پایهی اصلی گلاسهست. یه دو سه اسکوپ گنده از بستنی وانیلی بردار. حالا اگه بستنی خونگی باشه که دیگه نور علی نوره، ولی همون بستنی آمادهی تو فریزرم کار راه میندازه. بعدش نوبت شربت گیلاسه. اگه شربت آماده داری که بسمالله، دو سه قاشق بریز رو بستنی. ولی اگه بخوای خودت درست کنی، یه راه سادهش اینه: یه مشت گیلاس تازه یا فریزری رو با یه کم شکر و آب بذار رو گاز، بجوشه تا غلیظ بشه. بعد بذار خنک شه، شربتت آمادهست!
حالا لیوانو آماده کن، یه لیوان بلند و خوشگل بهتره که حس کافه بهت بده. اول بستنی رو بریز توش، بعد شربت گیلاس رو آروم بریز روش که قشنگ بره لای بستنی و یه رنگ قرمز خوشگل بزنه. اگه بخوای یه کم شیکتر بشه، یه قاشق خامه زدهشده یا یه چندتا گیلاس تازه بذار رو سرش. یه قاشق بلندم کنارش بذار، بعد بشین و با هر قاشق که میخوری، یاد اون روزای بچگی بیفت! اگه شربت زیاد اومد دستت، میتونی یه کمم با آب گازدار قاطی کنی که بشه مثل اون گلاسههای گازدار قدیمی. نکته آخر اینکه بستنی نباید خیلی شل باشه، وگرنه زود آب میشه و اون حس خنکی و قوامش از دست میره. همین، به همین سادگی یه گلاسه گیلاس توپ داری که هر کی بخوره میگه «وای، چه نوستالژیای!».
دیگه چیزی مونده بگم؟ یا برو آشپزخونه و دست به کار شو!
مزایا و معایب گلاسه گیلاس
طبق معمول، یه فهرستی از فایدهها و خدای نکرده ضررهای احتمالی این نوشیدنی رو هم با هم مرور کنیم؟
مزایا:
حال خوب کنه: یه قاشق از گلاسه که میخوری، انگار یهو پرت میشی به خاطرات بچگی و کافهگردیهای قدیمی، این حس نوستالژی خودش کلی حال آدمو خوب میکنه.
ساده و در دسترسه: با چندتا چیز دمدستی مثل بستنی و شربت یا حتی گیلاس تو خونه میتونی درستش کنی، لازم نیست کلی دنبال مواد عجیب بگردی.
خنک و تابستونیه: تو روزای گرم که آدم نمیدونه چی بخوره خنک شه، گلاسه گیلاس مثل یه ناجی میمونه، هم خنکه هم خوشمزه.
قابل شخصیسازیه: میتونی بهش خامه اضافه کنی، شربتشو غلیظتر کنی یا حتی یه کم آب گازدار بریزی که گازدار بشه، هر جور که عشقت بکشه!
برای مهمونی باحاله: اگه مهمون داری و میخوای یه دسر سریع و شیک بذاری جلوشون، گلاسه هم چشمنوازه هم همه دوسش دارن.
معایب:
شکرش زیاده: خب دیگه، بستنی و شربت کنار هم یعنی قند خالص! اگه حواست نباشه و زیاد بخوری، ممکنه یه کم به دندونات یا رژیم غذاییت فشار بیاره.
زود آب میشه: اگه بستنیتو تو دمای خونه زیاد نگه داری یا دیر بخوریش، شل میشه و اون بافت قشنگش از دست میره.
همهجا گیر نمیاد: تو کافهها الان دیگه کمتر گلاسه گیلاس پیدا میشه، چون همه دنبال دسرای پر زرق و برقن، پس باید خودت دست به کار شی.
فصلی بودن گیلاس: اگه بخوای شربتشو با گیلاس تازه درست کنی، فقط تابستونا گیرت میاد، بقیش باید با شربت آماده یا فریزری سر کنی.
یه کم چسبناکه: اگه شربتش غلیظ باشه و بریزه رو دستت یا لباست، یه کم دردسر میشه تمیزش کنی!
جمعبندی
خب، بیایم جمعبندی کنیم! گلاسه گیلاس یه دسر ساده و دوستداشتنیه که با طعم شیرینش یهو آدمو میبره به روزای خوب قدیم. درست کردنش تو خونه راحتِ راحته و با یه لیوان بلند و چند قاشق بستنی و شربت، میتونی حال خودتو مهموناتو جا بیاری. شاید شکرش یه کم زیاد باشه یا زود آب بشه، ولی اینا جلوی اون حس نوستالژی و خنکی فوقالعادهش رو نمیگیره. پس اگه دلت یه تیکه از بچگیتو خواست، یه گلاسه گیلاس درست کن و بشین لذتشو ببر!
سوالات متداول
گلاسه گیلاس رو با چی درست میکنن؟
بستنی وانیلی، شربت گیلاس، گاهی هم خامه یا آب گازدار اگه بخوای تنوع بدی.
میشه تو خونه درستش کرد؟
آره، کافیه بستنی و شربت داشته باشی، تو یه لیوان قاطی کنی، تموم.
فرقش با بستنی معمولی چیه؟
شربت گیلاس و اون حس خنک و مایعش یه طعم نوستالژیکتر بهش میده.
برای بچهها مناسبه؟
آره، فقط شکرشو کم کن که زیاد شیرین نشه.
چرا بهش میگن گلاسه؟
از کلمه فرانسوی glacé میاد که یعنی یخزده یا خنک، چون بستنی داره.
میشه بدون شربت درست کرد؟
میشه، ولی دیگه اون حال و هوای اصلی گلاسه رو نداره.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.